Adonde vamos?
Door: Mariska
Blijf op de hoogte en volg Mariska
15 Februari 2016 | Colombia, Bogota
Ha lieve amigos/amigas,
Een week lijkt kort maar er kan een hoop gebeuren in een week en daarom toch maar even een update (onthou ik zelf misschien ook nog een beetje wat ik allemaal doe)
Nadat ik me maandag gelukkig eindelijk wat beter voelde (lees: een halve farmacie in mn mik had gegooid), ben ik naar Medellin gevlogen. Medellin was zo'n 30 jaar geleden nog één van de gevaarlijkste steden ter wereld met Pablo Escobar als inwoner, maar daar is duidelijk verandering ingebracht. Tegenwoordig is het een moderne stad met kabelbanen als onderdeel van het metrostelsel en 'partywijken' vol goedkope discotheken waar je jezelf helemaal de ellende in kan drinken. Vooral dat laatste viel erg goed in praktijk te brengen in het Happy Buddha hostel waar ik verbleef...
De eerste dag in Medellin liep ik per toeval Charlotte tegen het lijf, die ik op mn eerste avond in Cartagena had ontmoet en die mij dus een beetje kon rondleiden door Medellin. Ideaal want na wat socializen werd ik uitgenodigd om de volgende dag met haar mee te gaan met een graffititour door Medellin. Dit was echt heel vet, met een op e top hiphop/graffitiartiest als gids die ons door de meeste gure wijken van de stad sleurde. Zo kom je letterlijk nog eens ergens!
De dag erna hebben we met een groepje de bus gepakt naar Quatapé, een kleurig stadje dat als toeristische trekpleister een dikke zwarte rots heeft met zo'n 740 traptreden. Met de tong op de knieën zijn we naar boven gesjouwd om het uitzicht te aanschouwen, maar toegegeven dat was het waard!
Na het rumoerige nachtleven van Medellin (waar ik geen verslag van ga doen, m'n moeder leest ten slotte ook mee) werd het wel tijd voor een rustigere omgeving en ben ik met drie meiden uit hetzelfde hostel naar Salento verkast. Aangezien we te lui waren om over te stappen in Armenia, hadden we voor een directe bus gekozen. Het resultaat? Twee uur vertraging, een doordringende kotsgeur afkomstig van een medepassagier, een levensgevaarlijke chauffeur en acht uur lang doodgaan van de hitte. Keihard winnen dus.
Salento zelf is een prachtig dorpje in bergen waar niemand haast heeft, alles zo groen is dat het lijkt alsof er een permanent instagram filter overheen hangt en de taxichauffeurs in jeeps rijden. Ons hostel La Serrana was een soort kruising tussen een boerderij en je grootouders woonkamer en al klinkt dat niet per se fantastisch: dat was het zeker wel!
Alle toeristen komen naar Salento voor Valle de Cocora en met een goede reden want dit landschap is echt prachtig! Na vijf uur lang zwoegen op 2800 meter door een berglandschap met het continue dilemma 'trui aan of trui uit?', werden we beloond door een surrealistisch uitzicht op de metershoge palmbomen die in de vallei staan. Echt ontzettend mooi!
Inmiddels ben ik in Bogotá op bezoek bij Adiella in haar twee bij drie studentenkamertje en woensdag vlieg ik door naar Quito. Vanaf daar ga ik me enigszins aanpassen aan het tropentempo en iets rustiger aan doen. Ik heb immers nog tijd zat!
Liefs, Mariska
Een week lijkt kort maar er kan een hoop gebeuren in een week en daarom toch maar even een update (onthou ik zelf misschien ook nog een beetje wat ik allemaal doe)
Nadat ik me maandag gelukkig eindelijk wat beter voelde (lees: een halve farmacie in mn mik had gegooid), ben ik naar Medellin gevlogen. Medellin was zo'n 30 jaar geleden nog één van de gevaarlijkste steden ter wereld met Pablo Escobar als inwoner, maar daar is duidelijk verandering ingebracht. Tegenwoordig is het een moderne stad met kabelbanen als onderdeel van het metrostelsel en 'partywijken' vol goedkope discotheken waar je jezelf helemaal de ellende in kan drinken. Vooral dat laatste viel erg goed in praktijk te brengen in het Happy Buddha hostel waar ik verbleef...
De eerste dag in Medellin liep ik per toeval Charlotte tegen het lijf, die ik op mn eerste avond in Cartagena had ontmoet en die mij dus een beetje kon rondleiden door Medellin. Ideaal want na wat socializen werd ik uitgenodigd om de volgende dag met haar mee te gaan met een graffititour door Medellin. Dit was echt heel vet, met een op e top hiphop/graffitiartiest als gids die ons door de meeste gure wijken van de stad sleurde. Zo kom je letterlijk nog eens ergens!
De dag erna hebben we met een groepje de bus gepakt naar Quatapé, een kleurig stadje dat als toeristische trekpleister een dikke zwarte rots heeft met zo'n 740 traptreden. Met de tong op de knieën zijn we naar boven gesjouwd om het uitzicht te aanschouwen, maar toegegeven dat was het waard!
Na het rumoerige nachtleven van Medellin (waar ik geen verslag van ga doen, m'n moeder leest ten slotte ook mee) werd het wel tijd voor een rustigere omgeving en ben ik met drie meiden uit hetzelfde hostel naar Salento verkast. Aangezien we te lui waren om over te stappen in Armenia, hadden we voor een directe bus gekozen. Het resultaat? Twee uur vertraging, een doordringende kotsgeur afkomstig van een medepassagier, een levensgevaarlijke chauffeur en acht uur lang doodgaan van de hitte. Keihard winnen dus.
Salento zelf is een prachtig dorpje in bergen waar niemand haast heeft, alles zo groen is dat het lijkt alsof er een permanent instagram filter overheen hangt en de taxichauffeurs in jeeps rijden. Ons hostel La Serrana was een soort kruising tussen een boerderij en je grootouders woonkamer en al klinkt dat niet per se fantastisch: dat was het zeker wel!
Alle toeristen komen naar Salento voor Valle de Cocora en met een goede reden want dit landschap is echt prachtig! Na vijf uur lang zwoegen op 2800 meter door een berglandschap met het continue dilemma 'trui aan of trui uit?', werden we beloond door een surrealistisch uitzicht op de metershoge palmbomen die in de vallei staan. Echt ontzettend mooi!
Inmiddels ben ik in Bogotá op bezoek bij Adiella in haar twee bij drie studentenkamertje en woensdag vlieg ik door naar Quito. Vanaf daar ga ik me enigszins aanpassen aan het tropentempo en iets rustiger aan doen. Ik heb immers nog tijd zat!
Liefs, Mariska
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
